Bazen bir şey yaparsınız (ya da yapamazsınız) ve o sırada aklınızda alakasız bir şey beliriverir, sonra aklınızda beliren o alakasız şey dudaklarınızdan sözcükler halinde dökülür. Efendim, o sözcükleri söylediğiniz kişiye dikkat edin. Lakin hepsi benim gibi mazbut ve aklı başında olmayabilir. Serbest çağrışımlar tehlikelidir. Sözcükler fikirlere dönüşebilir. Ve o an yaşananları (ya da yaşanamayanları) böyle bir kamusal alana kaydırabilir. Kamusallık yanıltıcı, cümleler yıkıcı, varsayımlar bunaltıcı olabilir. Evet. Ama orada olan(ya da olamayan) bir şey varsa vardır. Olmayan bir şey yoktur. O zaman hiç olmamıştır. Belki de daha önce bir defa olmuştur. Ama bu hep olacağı anlamına da gelmez. Değil mi? Ama devamlılık korkutucu, ihtimaller sevimsizdir. Beynini yiyen küçük böcekleri yemlemeyi bırak e mi? Be cool.
Saçmalamıyorum. Hepsi gerçek. Ben yalancı mıyım?
Diilim.
Gerçekten.
Aksine samimi ve içten olduğumu düşünüyorum. Bi de...
Neyse.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder